Quid enim possumus hoc agere divinius?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Duo Reges: constructio interrete. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Ut id aliis narrare gestiant?

Nemo enim est, qui aliter dixerit quin omnium naturarum
simile esset id, ad quod omnia referrentur, quod est ultimum
rerum appetendarum.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum
putet.

Bork: Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam.
Quis negat?: Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.
Bork: Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Bork: Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.

Quare conare, quaeso.

Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
Sit sane ista voluptas.
Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.
Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.

Quo modo autem philosophus loquitur?
Praeclare hoc quidem.